9. Nowy gość

Lucy początkowo nie mogła uwierzyć w to co słyszy. Nie spodziewała się, że białowłosa może zdobyć się na takie słowa w końcu jednak ich sens doszedł do blondynki.
-Nie wiem co masz namyśli.
-Jak to nie wiesz? Ciągle kleisz się do Natsu, przecież widzę. Nie jestem głupia.
-Ale Lisanna, my się tylko przyjaźnimy! Naprawdę nie masz o co się niepokoić.
-Dobrze, skoro tak mówisz to w takim razie odejdź z jego drużyny. Wtedy ci uwierzę.
-Ale dlaczego? Przecież między nami nic nie...
-Skoro nic nie ma to udowodnij mi to!
-Ale...
-Wszystko w porządku?- do domu właśnie wszedł Natsu.
-Oczywiście!- odpowiedziała uśmiechnięta Lisanna.
-No to...dobrze.
-Lucy chciałaby z tobą porozmawiać- zaczęła Lisanna- więc lepiej będzie jeżeli zostawię was NA CHWILĘ samych- mówiąc to wyszła. Natsu usiadł w fotelu naprzeciwko tego, w którym siedziała Lucy.
-Co jest?-zapytał lekko podenerwowany
-Widzisz...bo...-Lucy nie wiedziała jak zacząć ani co powiedzieć. Co miała wybrać Lisanne czy Natsu? Poza tym po co miała coś takiego udowadniać Lisannie? Ale  z drugiej strony nie mogła tego zrobić. Nie mogła zostawić Natsu.
-Mnie możesz o wszystkim powiedzieć. Jesteśmy przyjaciółmi.
-Słuchaj...bo chciałabym stać się silniejsza i żeby to osiągnąć to muszę wyruszać na misje sama.
-Co?
-Cały czas polegam na tobie, Erzie i Grayu. Jestem bezużyteczna a nie chcę dłużej taka być. Dlatego muszę sama stworzyć drużynę. Dzięki temu stanę się silniejsza.
-O czym ty mówisz? Nie jesteś bezużyteczna! Jesteś naprawdę silna! Poza tym to dzięki przyjaciołom można stać się silniejszym! Ani ja ani Erza ani nawet ten zbok nie sądzimy, że jesteś bezużyteczna a nawet wiemy, że bez ciebie nasza drużyna nie istnieje! Dlatego zdobywaj tę siłę z nami!- Natsu wyciągną do Lucy dłoń. Tak naprawdę dziewczyna chciała go przytulić, jakoś podziękować mu za te słowa, ale jeżeli to zrobi to tylko poszerzy konflikt między nią a Lisanną. Poza tym czuła się nieswojo. Czemu właśnie teraz postanowiła mu to powiedzieć? Dlatego, że właśnie tego oczekiwała od niej Lisanna? A może naprawdę się tak czuła a całe to zamieszanie z białowłosą było bodźcem, który skłonił ją do powiedzenia tego Natsu.
-Wiesz...Co sądzisz o Lisannie?
-Proszę?
-Lubisz ją? Bardzo ją lubisz? Kochasz ją?- zapytała podejrzliwym tonem, który aż sam ją zdziwił.
-Co? Nie! Znaczy się...lubię ją. Byliśmy najlepszymi przyjaciółmi. Teraz też jest moją przyjaciółką tyle, że już nie najlepszą.
-Czemu?
-Bo ty nią jesteś.
Na te słowa policzki Lucy się zarumieniły.
-Jeżeli coś by mi się stało...smucił byś się?- Lucy nie chciała zadawać takiego pytania bo bała się jaka będzie odpowiedź jednak po słowach Natsu zdecydowała, że wyjawi mu to przed czym ostrzegała ją matka, ale musi się jeszcze upewnić...
-Nie.
Dziewczyna otworzyła szeroko oczy. Kiedy poczuła jak napływają do nich łzy szybko spojrzała w dół.
-Rozumiem.
-Nie będę się smucił dlatego, że nigdy nie pozwolę aby coś ci się stało Lucy. Nigdy.- chłopak szybko wszedł jej w słowo
-Och..Natsu..ja...dziękuję!- dziewczyna rzuciła się na szyję chłopaka przygwożdżając go do podłogi. Przez chwilę leżeli na sobie: Natsu na podłodze a Lucy na nim. Żadne z nich nie podnosiło się jednak każde oblało się rumieńcem. Lucy poczuła motyle w brzuchu. Nagle samoistnie jej twarz przysunęła się bliżej Natsu. Zamknęła oczy...
-CO?!?!- do domu weszła Lisanna. Była wściekła. Lucy szybko zeszła z Natsu umożliwiając mu podniesienie się. Była na siebie strasznie zła, że prawie pocałowała chłopaka. Nagle poczuła mocne szarpnięcie za włosy. Lisanna przykuła blondynkę do ściany
-Chyba jasno się wyraziłam? Jeżeli tylko tkniesz Natsu powyrywam ci wszystkie kłaki!
-Co ty wyprawiasz Lisanna?- Natsu złapał białowłosą za rękę. Wtedy ona puściła Lucy i wolną ręką dała różowowłosemu w twarz po czym wyszła z domku.

********
-Gray-sama jesteś pewien, że powinniśmy tutaj być?
-Oczywiście. Jeżeli to co mówiła tamta dziewczyna jest prawdą to Gajeel, Levy i Mira są w niebezpieczeństwie.
-Zgadza się, ale nie mamy pewności czy ona mówiła prawdę. Poza tym Juvi nie podoba się, że patrzysz na inne kobiety.
-Błagam cię, skończ. Mamy teraz poważniejsze problemy. Kiedy ona ma zamiar się poka...-ciemnowłosy nie zdążył dokończyć zdania bo przed nim pojawiła się dziewczynka z przerażającym wyrazem twarzy. Tuż  obok niej leżeli Gajeel i Levy.
-Ty! Pamiętam cię! Pojawiłaś się wtedy w tej restauracji.
-Co?? Gray-sama zdradza Juvię z tą dziewczynką?
-O czym ty gadasz??
-Byłeś z nią a nie z Juvią w restauracji!
-Kompletnie nie rozumiesz powagi sytuacji nie?
Pandora przyglądała się kłótni magów przez dłuższy czas, nic nie mówiąc jednak w końcu się odezwała.
-Gdzie wasza przyjaciółka?- jej głos był słaby i drżący. Gray i Juvia szybko spojrzeli w jej stronę jakby obudzeni.
-Masz namyśli Mirę?- zapytał Gray
-Harietta się spóźnia- rzekła, kompletnie ignorując pytanie maga.
-Mówisz o tej śpiewającej babce?
-Narcissus i Titus się spóźniają.
-Mam wrażenie, że specjalnie mnie ignorujesz! Co zrobiłaś naszym przyjaciołom?
Pandora spojrzała na Gajeela i Levy, nie odzywając się przez jakiś czas.
-Ej, co ci jest? Zachowujesz się dziwnie nawet jak na niezrównoważone psychicznie dziecko.
-Gray Fullbuster. Ty i twoja dziewczyna będziecie następni.
Juvia, słysząc te słowa uśmiechnęła się od ucha do ucha w przeciwieństwie do Graya, który się zdenerwował.
-To nie moja dziewczyna!
-W tej chwili to bez znaczenia- Pandora wyciągnęła dłoń w kierunku magów i zaczęła w nich strzelać zielono-czarnym światłem. Juvia, myśląc, że gdy zamieni się w wodę światło nie wyrządzi jej krzywdy nie zrobiła uniku. Dziwna moc Pandory sparaliżowała dziewczynę więc ostatecznie poturbowana wylądowała na ziemi. 
-Juvia!-Gray zapatrzył się na przyjaciółkę i nie dostrzegł ataku Pandory. W końcowym efekcie on również został poturbowany. 
-Wszystkie wróżki czeka taki sam koniec- Pandora podsumowała swoją walkę. 
-Pandora, to zaszło już za daleko!- za brązowowłosą pojawiła się dziewczyna o podobnym wzroście. Kiedy Gray i Juvia ujrzeli twarz nowego gościa od razu się rozpromienili.
-Pierwsza!
Zwykle uśmiechnięta Mavis była teraz śmiertelnie poważna i nie spuszczała wzroku z Pandory. Brązowowłosa odwróciła się tak, że teraz obie patrzyły sobie prosto w oczy. 
-Musimy to zakończyć. Ta walka i tak już wystarczająco długo była odwlekana- Mavis mówiła pełnym spokoju, ale i stanowczym głosem.
-Zgadzam się droga siostro. Jednak po swojej stronie masz pięć wróżek. Pojedynek nie będzie chyba sprawiedliwy.
-Pięć?
Nagle zza jednego z budynków wyleciała Mira w swojej demonicznej wersji, trzymając półprzytomną Hariettę. Za nią lecieli Happy, Carla i Lily. Kiedy Mira doleciała już do Mavis rzuciła Hariettę pod nogi Pandory.
-Następnym razem poważnie się zastanowisz zanim zaatakujesz Fairy Tail. A tak a propos, Pierwsza co ty tutaj robisz?
-Czuję, że i twoi towarzysze się zbliżają- powiedziała blondynka do Pandory, ignorując Mirę. Rozłożyła dłonie, z których zaczęło bić jasne światło. Na Gajeela, Levy, Graya i Juvie zaczął spadać błyszczący pyłek, który leczył ich rany. Po niedługim czasie Fairy Tail było gotowe do bitwy.